පරිසරය හා මිනිසා

           අතීතයේ පරිසරය හා මිනිසා අතර මනා සබඳතාවයක් තිබුණි. අතීත මිනිසා නිරන්තරයෙන් පරිසරය ආරක්ෂා කළහ. සතා සිවුපාවන්ට පවා කරුණාව දැක්වූහ. එකල ගැමියන් අස්වැන්න නෙලන කාලයේදි අස්වැන්නෙන් කොටසක් කුරුල්ලන්ට ද ඉතුරු කරන්නට විය.  නමුත් වර්තමානය වන විට පරිසරය හා මිනිසා අතර ඇති සබඳතාවය පලුදු වී ඇත. ලෝකයේ දියුණුවත් සමඟ මිනිසා පරිසරය අතික්‍රමණය කර තිබේ. 

          ලෝකය ක්‍රමයෙන් දියුණු වන විට ඇති වූ කාර්මීකරණය හේතුවෙන් අද වන විට ගස් වැල් විශාල වශයෙන් විනාශ වෙමින් පවතියි. එමෙන්ම මුදල් වලට කෑදර මිනිසුන්  වනාන්තර විනාශ කරනුයේ දෙවරක් නොසිතා ය. අතීත ගැමියා අත්‍යවශ්‍ය අවශ්‍යතාවයකට ගසක් කපන්නට සිදු වුවහොත් ඒ අසල පැළයක් සිටුවිය.

          මීට වසර ගණනාවකට පෙර වැඩිහිටියන් කඩයට යන විට රැගෙන යනු ලැබුවේ පන් මල්ලකි. නැතහොත් වේවැල් කූඩයකි. එකල අද මෙන් ප්ලාස්ටික් , ෂොපින් කවර තිබුණේ නැත. අද වන විට ප්ලාස්ටික් හා පොලිතින් පිළිලයක් මෙන් සමාජයේ ව්‍යාප්තව ඇත. මේවා පරිසරයට එකතු වූ විට , කොපමණ අවුරුදු ගණනාවක් ගත වුව ද දිරාපත් නොවේ. විශාල කුණු කඳු නිර්මාණය වන්නේ මේ නිසා ය. සමහර යුරෝපා රටවල ප්ලාස්ටික් භාවිතය අවම කිරීමට උපක්‍රම රාශියක් භාවිතා කරයි. ප්ලාස්ටික් හා වීදුරු බෝතල් වලින් බද්දක් අය කිරීම ඉන් එක් ක්‍රමයකි. මේ මුදල ආපසු ලබා ගැනීමට නම් , ප්ලාස්ටික් හා වීදුරු බෝතල් කඩයට දිය යුතුය. මේ නිසා ප්ලාස්ටික් භාවිතය අවම වේ.  ලංකාවේ ශ්‍රී පාදස්ථානය වන්දනාමාන කිරීමේ කාලය  අවසන් වූ විට එහි තිබෙන ප්ලාස්ටික් හා පොලිතින් ප්‍රමාණය අති විශාලය. ලංකාවේ ප්ලාස්ටික් හා පොලිතින්  භාවිතය අවම කිරීමට‍ ක්‍රියාමාර්ග ගෙන තිබෙනවාද? 

        එමෙන්ම ගෝලියකරණය හේතුවෙන් ඇති වුණු කර්මාන්තශාලා ලංකාව පුරා දැකිය හැකිය. මෙම  කර්මාන්තශාලා වලින් බැහැර වන අපද්‍රව්‍ය බොහෝ අවස්ථාවල බැහැර කරනුයේ ගංඟා , ඇල දොළ , වැව් ජලයට ය. මේ හේතුවෙන් ජල දූෂණය ඇති වේ. මෙය ප්‍රබල පාරිසරික ගැටළුවකි. මේ ජලය පානය කරන ජනයා විවිධ රෝගි තත්වයන්ට ගොදුරු වේ. පසුගිය කාලයේ ඇති වූ රතුපස්වල සිදුවීමට පසුබිම වන්නේ ද එම ප්‍රදේශයේ පැවති කර්මාන්තශාලාවකින් ජලයට අපද්‍රව්‍ය බැහැර කිරීමයි. ජල දූෂණය අවම කර ගැනීමට සුදුසු ක්‍රමවේදයක් සැකසිය යුතුය. 

           එමෙන්ම කර්මාන්තශාලා වලින් නිකුත් වන අහිතකර වායුන් නිසා වායු දූෂණය ඇති වී තිබේ. ඇතැම් කාලවලදී චීනයේ බීජින් නගරය කළු දුමාරයකින් වැසී යන්නේ මේ නිසාය.  

          එමෙන්ම මුහුදට අපද්‍රව්‍ය එකතු වීම හේතුවෙන් කොරල්පර වද වී යෑමේ තර්ජනටකට ද ලක් වී ඇත. ඒ වගේම මුහුදු ජීවින් පවා ජීවත් වීමේ අවදානමකට ගොදුරු වී ඇත.  

       පරිසර දූෂණය අවම කර ගැනීමට නම් ඒ සඳහා නිශ්චිත වැඩපිළිවෙලක් සැකසිය යුතුය. ඒ වගේම ටොෆි කොළය පවා බිම දමන සමාජයක සිටින මිනිසුගේ ආධ්‍යාත්මයත් සැකසිය යුතුව ඇත.