මහමඟ ජීවිත

                 

                    ලෝකයේ මිනිසුන් විවිධ පංති වල ජීවත් වෙති. කුමන හෝ පංතියක වේවා අප දරුවා දෙස බැලිය යුත්තේ කිසිදු පංති බේදයකින් තොරව ය. වර්තමානය වන විට ළමා අයිතිවාසිකම් ඉටුවනවාද? යන්න සොයා බැලිය යුතු ය. කායික හා මානසික පෝෂණයෙන් යුක්ත නොවන  , ළමා අයිතිවාසිකම් ඉටු නොවන පිරිසක් ද වර්තමාන සමාජයේ අප ඉදිරියේ සිටිති. ඒ මහමඟ ජීවත් වන වීදි දරුවන් ය. සමාජය තුළ මෙම දරුවන් අනාරක්ෂිත තත්වයකට පත්ව ඇත. 

                   මෙම දරුවන් වීදී දරුවන් බවට පත් වන්නේ ඇයිද? යන්න සිතා බැලිය යුතු ය. දරුවෙකු වීදි දරුවෙකු බවට පත් වන්නේ සමාජයේ ම වරදක් නිසා ය. අධික දරිද්‍රතාවය හේතුවෙන් මහමඟ දමා යන දරුවන් මෙලෙස වීදි දරුවන් ලෙස හැදී වැඩේ. එමෙන්ම දෙමාව්පියන් මත්පැන් සහ මත්ද්‍රව්‍ය වලට ඇබ්බැහි වීම හේතුවෙන් නිවසේ ජීවත් වීමට නොහැකිව නිවස අතහැර මහමඟ නිවස කරගත් දරුවන් ද මේ අතර සිටිති. මව විදේශ රැකියා වලට යාම නිසා මව් සෙනෙහස අහිමි වීමෙන් , නිවසේ ජීවත් වීමට නොහැකි වීමෙන් දරුවන් මහමඟ ජීවත් වීම තෝරා ගනී. මෙම තත්වයට දරුවෙකු පත් වීමට හේතු වී ඇත්තේ , අධික දරිද්‍රතාවය හා විරැකියාව නොවේද? මෙම දරුවන් විධිමත්ව ආයතන ගත වූයේ නැතිනම් හෝ මිය ගියේ නැතිනම් වීදි දරුවන් ලෙස සමාජ ගත වේ. 

                    මෙලෙස මහමඟ හැදී වැඩෙන දරුවන් මත්පැන් සහ මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය , ගණිකා වෘත්තිය , සමලිංගික සම්බන්ධතා වැනි සමාජ විරෝධි ක්‍රියා වලට පෙලඹීමේ ඉඩකඩ වැඩි ය. විවිධ වූ සමාජ කණ්ඩායම් මොවුන් නතු කරගනි. ඔබ දන්නවාද? මෙලෙස කුඩා කාලයේදී ම තමන්ට නොගැලපෙන සමාජ ක්‍රියා වල යෙදීමෙන් ඇතැම් දරුවන් විවිධ මානසික රෝග වලට පවා ලක් වේ. 

                          දරුවා යනු දරුවාම ය. මොවුන්ට නිසි අධ්‍යාපනයක් ලබා දිය යුතු නොවේද? නැතිනම් මුළු ජීවිත කාලයටම මෙම දරුවන්ට උරුම විය යුත්තේ මහමඟද? අනාගතයේ මෙවැනි දරුවන් සිටිය යුතු නොවේ. ඒ සඳහා ක්‍රමානුකූල වැඩසටහනක් අවශ්‍ය වේ. මෙම දරුවන්ට ක්‍රමානුකූල පාසල් අධ්‍යාපනයක් ලබා දී මොවුන්ගේ අනාගතය සුරක්ෂිත කළ යුතුව ඇත.